Eerste week op het stagebedrijf

Hoi allemaal,

Hier weer even een blogje van mij. Nou we hebben weer genoeg meegemaakt en het nieuwe ziekenhuis van Como mogen bekijken. Mariëlle is door haar enkel gegaan en haar voet werd steeds maar dikker en blauwer, dus hebben we besloten om er naar te laten kijken. Ze heeft uiteindelijk een gipsverband gekregen en mag ze 5 dagen haar voet niet belasten, maar zo eigenwijs als ze is doet ze dat toch, want stil zitten en niks doen past niet in haar straatje. Dan maar zittend werken haha.

Die middag hebben wij nog even tot 16:00 uur doorgewerkt en hebben wij een festoen gemaakt van herfstmaterialen voor in de winkel. In de avond hebben wij niet echt veel te doen dus fietsen we samen op een heel gammele fiets naar de supermarkt, best lastig als je een steile weg op moet fietsen en geen meter vooruit komt. Ja wat wil je hè, als je geen conditie hebt haha.

Zaterdag hebben wij ook een korte werkdag gehad. Om 8 uur zijn we begonnen met boeketten maken en vervolgens kregen wij de opdracht om 7 corsages te maken met witte tulpen. De bijmaterialen mochten we hier zelf voor uitzoeken. Ze laten ons hier heel erg vrij en dat is wel heel erg leuk. Om 11:00 uur kregen we vrij en hebben wij een middag voor ons zelf gehad en uiteindelijk weer richting de supermarkt geweest. Het is dan niet een supermarkt zoals in Nederland, maar een klein uitgevallen Makro, daar kun je het mee vergelijken. Ook heb je hier kledingwinkels en schoenenwinkels. Dus dan kun je wel begrijpen dat wij ons hier wel vermaken. Als Mariëlle weer goed te been in gaan we het stadje Como verkennen of gezellig met de rondvaart boot richting een ander stadje en even bekijken waar we hier kunnen gaan stappen.

Zondag moesten wij helaas werken, toen dachten we nog: op zondag? Maar wat bleek het was 10-10-10 en er was dus een trouwerij. Wij hebben de kerk en feestlocatie mogen aankleden, dit was echt gaaf omdat wij zelf nog nooit iets voor een bruidspaar hebben mogen doen. Wij gingen om 8:30 al weg dus dat zijn we voor op een zondag niet gewend. De locatie was een uur rijden van Como naar Tremezzo, een klein plaatsje aan het Comomeer. Onderweg zijn we nog bij een bakkerij een heerlijk croissantje en cappuccino wezen eten en drinken.
Het kerkje was echt bovenop een berg dus om daar te komen moest je nog even rijden door de meest smalle straatjes. Om 11.30 waren wij klaar met alles aankleden en om 15.00 uur vond de ceremonie van het bruidspaar pas plaats, want wij moesten wachten zodat wij daarna alles naar de feestlocatie konden brengen. We waren de hele dag met Giovanni mee, die jongen is echt knettergek. Onze lachspieren zijn wel weer flink getraind. Hij had het steeds over zijn vriendin dat ze niet mocht weten dat wij met hem mee waren omdat ze ontzettend jaloers is. Wij hadden zoiets van; het zal wel?! Maar nu komt het.. zijn vriendin belde hem op dat ze klaar was met werken en dat ze naar hem toe zou gaan, omdat we in de buurt waren waar zij werkt. Hij zei meteen; Oohhh no, shittt. Want zijn vriendin zou hem dit niet zo gauw vergeven als ze ons zou zien. We hebben allemaal leuke stadjes bezocht met hem omdat we tot 16.00 moesten wachten. En toen zag hij dat er ergens wat te doen was, namelijk Castagnata. Daar aangekomen drukte hij ons een zak met gebrande kastanjes in onze handen. Kastanjes eten de Italianen graag. We hadden dit nog nooit eerder gehad maar het was eigenlijk best te eten. Toen belde zijn vriendin weer waar hij was en dat ze al onderweg was en dat ze naar de Castagnata zou komen. Weer zag hij het niet zitten dat ze kwam en zei: Oooohh no shit, she’s gonna break my bones. Wat een vertrouwen ook of niet dan. We zaten op een bankje en daar kwam ze aangelopen, ze keek ons aan met een felle blik. Alsof we die gekke Italiaan wilden versieren hahahaha. Daarna was het weer tijd om terug naar de kerk te gaan om de spullen weer op te halen en zij ging weg met een chagrijnige kop. Wat hebben Mariëlle en ik toch gelachen vandaag. We hebben ons kostelijk vermaakt, het was zeker een leuke dag. Gelukkig zijn we maandag vrij. Hier gaan we echt even van genieten want dit hebben we wel verdiend. En nog iets leuks, we krijgen een stagevergoeding.

Zo, maandag hebben we een heerlijk vrije dag gehad. Als eerst uit geslapen en lekker ontbeten. We hebben rustig aan gedaan omdat Mariëlle haar voet goed moest laten rusten dus zijn we lekker buiten in het zonnetje gaan zitten met een boek. Wat genieten was dit zeg. Daarna even het Italiaanse drankje Limocella gedronken met een grote bak chips erbij. Eind van de middag hebben we nog even boodschappen gedaan voor de hele week. We zijn in elk geval die pasta’s en pizza’s echt helemaal zat hoor. Dus dan maar Hollandse korst; aardappels, groente en vlees, maar wat is het hier toch allemaal duur zeg. Zo lang we waar gezond blijven eten is het goed.
Ik moet eerlijk zeggen dat de dagen hier nu al echt voorbij vliegen. Maar we hebben het echt heel erg leuk hier. De mensen zijn zo ontzettend vriendelijk en behulpzaam, echt heel fijn. We gaan er zeker met veel plezier naartoe. Ons appartement zit ook boven de werkplaats dus we zijn er met 10 traptreden. Lekker dichtbij en makkelijk.

Gisteren zijn we naar een beurs in Milaan geweest om een beurs op te bouwen van de bekende Italiaanse koffiemerk LavAzzaa. Dit was natuurlijk er leuk om te doen. Wat een gedoe om van Como naar Milaan te komen, pff we heb ben er bijna 2 uur over gedaan omdat Giovanni het niet kon vinden. Het pand moest van binnen aangekleed worden met witte zijdebloemen en veel hedera planten. Liepen wij daar als twee vrouwen tussen al die mannen. Dus je kunt je voorstellen dat we weer genoeg hebben kunnen lachen. Het was een lange maar zeer leuke dag.

Tot de volgende keer maar weer.

Liefs van mij